Cruisin' on the roads in Mali!

Hallo België!!

Na dit verhaal zullen we even afscheid moeten nemen van deze blog hier. We vertrekken namelijk morgenvroeg om 8u richting Pays Dogon. De planning hiervoor ziet er als volgt uit:

Donderdag 25/3 - zaterdag 27/3: naar dorpje Sangha voor het feest van 'le Centenaire' (= 100-jarig bestaan van het school ginder, Jaqcues Chirac komt ook)
Zondag 28/3 - vrijdag 2/4: Pays Dogon (tikt dat maar eens in op google, gewoonweg magnifique)
Zaterdag 3/4 - maandag 5/4: in dorpje Sangha voor computerlessen te geven in het hotel van de grote broer van Mettez..

Het gaat daar zeker een fijne tijd worden!Alle Malinezenpraten altijd vol bewondering over Pays Dogon.. Pays Dogon is een uitgestrekte vallei in Mali. De mensen ginder leven volgens dezelfde tradities en gewoontes.. Er zijn zo'n 249 dorpen daar. Eentje daarvan is Sangha, het dorp waar Mettez afkomstig van is. Alle mensen die in Sangha wonen, noemen Dolo. Dus alle Dolo's over heel de wereld zijn afkomstig van Sangha. Het enige nadeel is dat we in Pays Dogon zelf geen elektriciteit gaan hebben, laat staan dat we er op het internet kunnen.. Ook in Sangha zijn we niet zeker dat we internetverbinding zullen hebben. We zullen het moeten afwachten en zien op de moment zelf.

Het was een zeer bewogen week. Tussen zaterdag en nu is er weer heel wat gebeurd. Zo zijn we zaterdag met de pirogue gaan vertrekken vanuit Mopti richting het dorpje Bozo, aan de andere kant van de Niger (=rivier)..Een pirogue is te vergelijken met een gondel zoals in Venetië. Daarom noemen ze Mopti 'het Venetië van Mali'. Er is wel een verschil tussen een pirogue en een pinasse. De pirogues zijnoverdekt, en de pinasses niet. Dus het is het beste om teovernachten op een pirogue.Het was echt rustig en supermooi, aangezien er nu niet veel verkeer is op de Niger omdat er geen toeristen meer zijn. Ook hadden we een pirogue zonder motor, dus we hebben echt genoten van de stilte en de rust. Het water van de Niger staat voor de moment wel laag, aangezien het nuhet warme seizoen is. Daarom zijn we een aantal keren vastgelopen in het zand, maar de bestuurder van de pirogue wist ons er elke keer weer uit te krijgen. Eens we aangekomen waren in Bozo, viel ons de armoede eens te meer op. We waren misschien maar 2km verwijderd van Mopti, een zeer drukke industrïele plaats, terwijl we nu echt terecht kwamen in een dorp waar de mensen zonder enige materialistische invloed leven. Ook stormden alle kinderen ginds op ons af, toen we de ballonnen uitdeelden. Jaja, onze eerste ballonnen zijn reeds uitgedeeld ;)

Gisteren (dinsdag) was DE spannendste dag van de voorbije weken: ons brommertje arriveerde! We hebben ons brommer in Mopti gekocht, aangezien het daar goedkoper is dan hier in Sevare. Alou heeft ons goed geholpen om iets van de prijs af te krijgen en ook om de brommer te transporteren naar hier.. Maar de brommers hier worden geleverd in een kist, in afzonderlijke delen. Dus moest de brommer nog in elkaar gezet worden achteraf. Daar hebben we dan nog tot 's avonds op gewacht en EINDELIJK konden we zelf gaan cruisen met ons eigen brommertje!!! Wat een zalig gevoel seg!! Zoveel vrijheid dat we nu hebben..

's Avonds kregen we zelfs de kans om met een auto te gaan rijden.. Er moest een Nederlands koppel naar Mopti (dat is zoals naar Aarschot rijden, een 15tal km)gebracht worden, en wij waren toen de enige op dat moment die een auto konden besturen. Het was een zwarte Mercedes, nen dikke bak dus!! Hij had ook gepimpte velgen.. Dat was dan weer fijn voor Kenneth. Wat een geweldige kans om eindelijk nog eens met een auto te rijden. Het is nu niet zo dat we hier de wegen onveilig maken, maar het deed wel terug deugd om eens met een auto te rijden, zowel voor Britt als voor Kenneth..

We zijn als het ware al echte chauffeurs op de Malinese wegen. Spijtig genoeg zullen we ons brommertje anderhalve week moeten opbergen, aangezien we tot na Pasen weg zijn.

Gisteren hebben we hier dus de eerste grote aankoop gedaan, maar ook vandaag (woensdag) werd er met het geld gesmeten (bij wijze van spreken). Britt was zo stom geweest om haar GSM in het water te laten vallen toen ze de kleren aan het wassen was, en hem er pas uit te halen als ze alle kleren gewassen waren. Met als gevolg dat de GSM dus niet meer werkte. Tevergeefs zijn we er nog mee naar de reparateur gereden, maar helaas, hij had al de geest gegeven.. Dus zat er niets anders op dan een nieuwe GSM te gaan kopen. Nu heeft Britt zo'n oud Nokia-model met weinig geheugen, maarja het is iets eh ;) Meer heeft ze voor de moment niet nodig.. Het is gewoon maar om iets aan het thuisfront te laten horen.. Meer hebben we hier in Afrika niet nodig, want hier zijn we echt minder materialistisch geworden. We bekijken de zaken met een andere blik dan jullienu. Hopelijk krijgen jullie zelf eens de kans om met jullie eigen ogen te zien hoe wij hier nu leven, en hoe de mensen hier leven. Want ook al hebben ze hier geen internet, auto, fiets, brommer ofPSP,... de mensen zijn hier supergelukkig.. En we merken het ook aan onszelf. Het kost echt moeite om de computer nog eens op te zetten of om de GSM nog eens in handen te nemen, aangezien we hier gelukkig worden door gewoon te praten met de mensen en ons onderling te amuseren.

Nu zeggen we voor de laatste keer in twee weken vaarwel, maar geen nood, er komt zeker en vast een vervolg!!

Tot gauw iedereen en we gaan veel foto's nemen, zodat jullie kunnen meegenieten van het prachtige Pays Dogon!!!

Afrikaanse zoenen xxxxx

Britt & Kenneth

Onze nachtelijke escapades eindigen bij...

Bonjour!

We kunnen niet wachten met dit verhaal te posten, aangezien het echt wel de moeite waard is om het te vertellen..

Gisteravond zijn we hier dus naar een fuif geweest. We waren met een ganse viavia-crew aanwezig.. Dus het waren allemaal mensen die we kenden.. De Malinezen weten wel hoe ze een feestje moeten bouwen, hoor *whoop whoop! Ze speelden hier echte goeie muziek, RnB, dance, hiphop, Franse rap.. Dus dat viel zeker in de smaak!! We hebben dan ook tot in de vroege uurtjes op de dansvloer gestaan.. Maar net zoals bij ons worden er hier ook politiecontroles gehouden.. Aan het rondpunt werden we tegengehouden door de politie hier.. De reden hiervoor was dat we met z'n drieën op een brommerke zaten, maar we hadden geen andere keus als we terugwilden naar de viavia.. Het andere brommerke werd ook tegengehouden een meegenomen.. Net zoals bij ons.. Ineens beginnen die van de politie de brommer in de truck te laden, en zeggen ze dat we ook moeten instappen.. We konden onze oren niet geloven, want we waren met alle papieren in orde en we hadden allemaal onze identiteitskaart bij.. Toch moesten we mee naar het politiebureel.. In België hebben we nog nooit de binnenkant van een politiekantoor gezien.. We zijn hier welgeteld twee weken, en we hadden al prijs.. Elke week worden onze uitstapjes deftiger en deftiger :D

Wat zou volgende week ons brengen? We kijken er al naar uit en houden jullie natuurlijk op de hoogte :)

Vele zonnige groetjes,

Yadomo & Ammasagoum.. xxxx

Franse les..

Bonjour tout le monde

Zoals jullie allemaal kunnen lezen, wordt er af en toe wel eens een woordje Frans gesproken op de blog en op facebook :) We zijn volledig into het Frans, en het lukt heel goed om Frans te praten.. We gebruiken nog wel de meest simpele zinsbouw, maarja dat kan ook niet anders na twee weekjes eh.. Er moet ook vaak de omschakeling gemaakt worden met het Engels, als hier Engelse of Amerikaansetoeristen zijn (want onze Amerikaanse vriend, de journalist, is teruggekomen naar de viavia).. In het begin is het dan moeilijk aangezien we gewoon zijn van Frans te spreken, maar het lukt toch maar.. :) Omdat we ons Frans willen bijschaven, vragen we aan jullie:

Weet er iemand de vertaling voor 'het maakt mij niet' of 'oei' of 'ocharme'??? Want dat staat niet in mijn woordenboekje :p En het uitleggen aan de mensen hier lukt maar half :p

Alvast bedankt!!!!

Afrikaanse groetjes van de Malineesjes xxxxxxxx

Yadomo = Britt

Ammasagou = Kenneth (ahja iedereen denkt dat het 'Kannet' is zoals het plaatselijke bier hier :D)

Week van ups en downs..

Beste lezers

Bij deze willen wij u melden dat dit weer een zeer bewogen week geweest is. Dit is ook de reden waarom u zolang op een nieuwtje heeft moeten wachten. Wij danken u zeer voor het vertrouwen en de interesse dat u in ons hebt.

Ons verhaal van de voorbije week:

Week 2 begon zoals week 1 eindigde: zonder internet! Tot grote ergernis van Britt.. En naderhand ook van Kenneth ;-) Maar al bij al is het tot geen enkel conflict tussen beide partijen gekomen. We hebben wel een week moeten wachten op de man die het internet kon regelen, dit is echt african way!!

Deze week is eigelijk zeer rustig verlopen. We hebben ons vooral gefocust op de computerlessen. Deze gaan zeer vlotjes aangezien iedereen al wat beter met de computer leert werken. Er zijn veel geïnteresseerden, de inschrijvingen kunnen we niet meer bijhouden ;) Het was een week vol dorpsgekken, bezoekjes aan de markt, wasbeurten, gefrustreerde enverwachtingsvolle momenten.

Eerst en vooral zijn we onze week gestart met het doen van onze was. Want na 10 dagen hetzelfde washandje gebruikt te hebben, werd het tijd om dit eens grondig uit te spoelen.. ;) De was gebeurt hier nog met de hand, en nu mogen jullie allemaal lachen, maar het was al bij al nog vrij leuk.. Zo hadden we iets om handen, en het voelde ook zeer verfrissend aan om met onze handen in het water bezig te zijn.. We werden wel geholpen door de wasvrouw hier, maar ze sprak geen Frans dus de communicatie verliep niet zo vlotjes.. Niet iedereen spreekt hier Frans.. Als we naar Pays Dogon gaan, zal er niemand nog Frans praten, alleen maar Dogon.. Dus we zullen zeker ons Dogon moeten oefenen.

Om ons wat bezig te houden zijn we ook mee naar de markt geweest. Dit was een supertoffe ervaring. Groenten, fruit, kruiden, vlees, vis,... De foto's zeggen meer dan woorden. Hier heeft Britt ook haar eerste paar oorbelletjes gekocht voor 750 CFA (= 1,2 EUR). Kenneth heeft gisteren een supermooie blauwe touareg-sjaal gekocht van 5 meter voor maar 1500 CFA. Ook een wederzien met het kleine ventje vanop het huwelijk, allemaal zeer toevallig :) Nu met de echte mama.. De mama sprak Britt aan om te zeggen dat het haar kindje was met wie ze op de foto ging tijdens het huwelijk.. Man wat een superlief manneke!! Très aimable..

Wat het huwelijk trouwens betreft:

Het huwelijk hier is natuurlijk zeer anders dan bij ons, maar de bruid draagt hier ook een wit bruidskleed. Dat verwonderde ons wel een beetje. De bruid leek ons wel niet al te gelukkig, dit is ook waar te nemen op de foto's. Hier is het de gewoonte van, voor het feest, naar de gehuwden hun huis te rijden. Tijdens deze rit (met Amadi) waren we verloren gereden, typisch Amadi :D Daarna gingen we naar een plaatselijk restaurant Mankan Té. Het huwelijksfeest is hier echt een groepsgebeuren, heel het dorp is uitgenodigd en komt dan ook. Daar hebben we ook kennisgemaakt met de plaatselijke dorpsgekkin :D En gek dat ze was jaa! Sorry maar dat valt niet te beschrijven :p We zijn haar vandaag ook terug tegengekomen op de markt. Haar mond hing vol kwijl, maar ze kon het niet weerstaan om ons toch een dikke smakkerd te geven!!! Bweik.. We voelden ons vuil.. Maar terug naar het huwelijk, daar hebben we voor de eerste keer met onze handen gegeten, gezamenlijk met de rest uit 1 kom..We hebben er ook superleuk gedanst op herkenbare muziek ;)

Deze week was ook een week van huwelijksaanzoeken, zowel voor Kenneth als voor Britt :) Toen we vanmorgen naar de markt gingen, werd Kenneth onmiddellijk aangesproken door al het 'schoon' vrouwvolkdat daar aanwezig was. 'Est-il déjà marié?', riepen al de vrouwen. Kenneth voelde zich daar nogal onwennig bij :D Maar ook Britt werd niet gespaard van de aanzoeken, maar algoed zijn de mannen hier knapper dan de vrouwen ;) Kenneth is het gezaag van Britt over de mannen al grondig beu, denkt ze :p

We hebben ook alveel contacten gelegd , met de gidsen, de chauffeurs, de verkopers, andere Europeanen hier, Amerikanen,... Het zijn een voor een supervriendelijke personen met elk hun eigen verhaal natuurlijk. 's Avonds zitten we dan ook veel buiten aan de poort thee te drinken, dit zijn echt de meest geweldige momenten van de dag. Dan wordt er gelachen, gezwanst, naar muziek geluisterd, plannen gemaakt, en vooral thee gedronken.. Tijdens deze momenten hebben we al veel volk leren kennen: Noppy (de beruchte persoon hier met heel grote flaporen), BD, Moussa (de mooiste Afrikaan die hier rondloopt), Konté (dieje van de nummer), broer van Moussa, Alou, Petit David (dat voorspelt niet veel goed), Doguel (hij heeft twee vrouwen en bij elk een kind.. Hijbrengt ons altijd thee, en is de broer van Ramata, Britt haar meilleur copine ici), Agé,...

Aangezien Amadideze week weg is naar Bamako voorbusiness, zitten we zonder professeur voor te leren motorijden. Maar niet gevreesd, zo zelfstandig als we zijn, hebben we voor onszelf een andereprofesseur gezocht, namelijk een van de gidsen genaamd Alou.. Hij liet ons zelf met het brommerke rijden, en het ging redelijk goed.. Eindelijk onze rit met zen tweeën :) Want zo zal het in de toekomst nog meer zijn waarschijnlijk :p Volgende week, als Amadi terug is, gaan we zelf voor een brommerke zien.. Een nieuw model kost hier zo'n 350 000 CFA (=560 EUR), een occassie zo'n 250 000 CFA.. We opteren toch voor een nieuw model hoor.. Nu kan het onderhandelen beginnen..

Ondertussen zijn we ook al wat gebruind, want dat is zowat het enige nieuws waar iedereen belangstelling voor heeft :p De zon doet ons goed, maar vaak ook slecht, zoals vandaag. De hitte (41 graden) was hier niet uit te houden, en het was dan nog eens zeer droog ook.. Dus veel stof en zand dat in het rond vliegt, whippie voor onze propere kleren :) We hebben vandaag vaak naar lucht moeten happen. Dus vandaag hebben we vooral gechilled en gerust, want anders valt het hier niet uit te houden. De mensen hier hebben het er ook moeilijk mee hoor, dus we zijn niet de enigen..

Dit is zowat een klein samenvatting van wat er deze week allemaal is aan ons voorbij gegaan, maar natuurlijk kunnen we niet alles meedelen.. Vandaag gaan we nog een stapke in de wereld zetten. Nous allons danser, danser ;)!! Op de plaatselijke fuif (= boîte) hier.. We hebben aan al het personeel hier gevraagd of ze meegingen,ook aan de ouderen, en ze hebben toch ingestemd.. We zullen zien hoe het loopt..Hopelijk spelen ze ook wat cava muziek :p Want in de viavia draaien ze altijd hetzelfde plaatje --> Kameeeeeeeroen!!! Il fait chaud, il fait chaud :D Dit zijn hier zowat de meezingers geworden!!!!! ipv Ik wil je, blijf bij me, hou v me.....

De plannen voor dit weekend en volgend weekend zijn ook al gearrangeerd.. Dit weekend gaan we varen met en overnachten op een pirogue, gewoonweg ZALIG!!!!! Weeral slapen in openlucht :) We zullen varen naar Bozo, om eens te gaan kijken hoe het daar zit.. Ook zullen we de prachtige zonsondergang, waar iedereen ons wist over te vertellen, mogen meemaken, als we op de Niger verblijven.. En door onze contacten met de gidsen hier, gaan we volgend weekend hoogstwaarschijnlijk OLIFANTEN kijken :D wippie!!!!!!! Into the wild with elephants... Dat zou echt de max zijn!!

Hoe we de rest van ons verblijf nog zien: misschien gaan we nog een week werken in het hotel van de grote broer van Mettez. Dit is gelegen in Pays Dogon, in het dorpje Sangha.. Daaraan gekoppeld willen we graag een weekje doorbrengen in de andere dorpjes van Pays Dogon. Want de mensen vertellen ons hier de meest wonderbaarlijke dingen over Pays Dogon.. Ze zeggen dat het er een paradijs is.. Verder willen we ook nog naar Timbouctou trekken voor het Werelderfgoed ginder, en naar Djenné voor de meest bekende moskee en markt hier.. We zouden ook nog graag naar Ségou trekken, aangezien het daar ook zeer mooi is.. Dat horen we toch alleszins van de toeristen hier :p Gao hadden we ook nog graag gezien, maar dat is te ver afgelegen en daar hebben we wsl te weinig tijd voor.. In de viavia gaan we ons nu ook bezig houden met de website, lessen geven aan Mettez, op orde brengen van de paperassen, en het organiseren van kleine evenementjes...

Nu ronden we graag af met de woorden: degue degue! = 'Rustig aan, opt gemakske!!'

Dank aan iedereen die onze verhalenvolgt op deze blog:

vake, moe kaberg en pé, Paula, tante Carine, moe en va, en NATUURLIJK ook alle anderen die de superleuke reacties posten(daar hadik niet anders van verwacht) en met ons meereizen tijdens deze geweldige ervaring!! Bedankt allemaal... Il me fait plaisir (Britt)

Dan rest ons nog enkel te zeggen, tot de volgende keer maar weer :D

Dikke zoenen voor iedereen xxxxxxxx

Yadomo Dolo & Ammasagou Dolo :)

Wist je dat ... ?

Het leek ons eens interessant om het dagelijkse leven in Mali in kaart te brengen, dus hier brengen we een versie van Wist je dat ...? uit Afrika!!

Wist je dat ...:

- wij hier geen vuilbak maar een mand hebben om AL het vuil in te doen?

- hier water wordt ingevrozen in zakjes om ijs te bekomen?

- we ijsblokjes zelf moeten maken door er met een hamer op te kloppen?

- de mannen hier vaak rondlopen in een kleed dat lijkt op plastic, maar eigenlijk bestaat uit 100% katoen?

- we hier ook frieten met mayonaise hebben?

- het zand hier rood ziet en we dus vol onder de rode stof hangen?

- ze aan Kenneth gevraagd hebben waarom hij niet polygaam is?

- ze aan Kenneth gevraagd hebben om Britt uit te huwelijken en de bruidsschat mee te geven voor de ouders? :D

- de mensen hier niet claxonneren om een goeiedag te zeggen, maar om aan de kant te gaan?

- de Afrikanen hier zelf moeite hebben met de warmte en dusoverdag slapen omdat ze het te warm hebben? wij maar werken..

- het bestek, de borden en de tassen hier nat op de kast worden gezet omdat er geen handdoek is?

- de glazen worden afgedroogd met een kussensloop?

- de gegrilde kip hier zo vers is dat ze een halfuur voor ze opgegeten wordt, nog rondloopt?

- de vis hier gewoon bij de vaat wordt gelegd?

- ze hier de hele dag door Chinese thee drinken?

- ze hier keren met een borstel zonder steel, op het zand dan nog?

- hier wel degelijk strooien hutten zijn, zoals jullie denken?

- wij in zo'n strooien hut wonen? Restaurant = strooien hut

- de goot als stort gebruikt wordt?

- 16u hier eigelijk 18u betekent?

- hier om 15u al 'Bonsoir' gezegd wordt?

- dat we hier nog niet verbrand zijn van de zon?

- alles hier wordt opgelost met een lach?

- we, ondanks alles, hier toch heel gelukkig zijn?

Hopelijk nog meer van dit!!!

Tot gauw, lieve mensjes!! We missen jullie allemaal.. xxxxxx

Weekend - Het Malinese nachtleven..

Hoi iedereen!!

Met ons gaat het hier supergoed, we voelen ons hieral echt thuis.. Ook helpen we nu vaak mee in de Via Via, opdienen, afwassen, beetje koken, afruimen.. En dat vinden we allemaal heel leuk, want altijd zo computerles geven is ook niet het van het.. Donderdag zat de keet hier vol Engelsen.. En zoals we allemaal weten, zijn dat geen aangename personen. Ze zagen eruit als wereldreizigers maar kwamen toch klagen toen het gas van hun bier af was, dat het internet niet werkte, en dat hun matrassen nog niet op het dak lagen als ze wilden gaan slapen. Het vooruitzicht naar Europa ziet er dus voor ons niet rooskleurig uit.. En zoals jullie horen, zijn we hier al volledig gewend aan het Afrikaanse ritme: alles op zijn tijd, wanneer men zin heeft en 'doucement'.. HAKUNA MATATA dus, il n'y a pas de problèmes dans l'Afrique, seulement des solutions!! We hebben ook het geluk dat we met iedereen goed overweg kunnen en iedereen met ons.. Donderdag hebben we ook een zeer vriendelijke Amerikaan ontmoet hier in de Via Via.. Hij is op rondreis door Mali als freelance-journalist voor the Wall Street Journal enhij wil een project opstarten rond de waterproblemen in Mali. Zo zie je maar met hoeveel culturen en personen we hier te maken krijgen!

Zoals zovelen onder jullie, zijn wij hier vrijdag ook uitgeweest. Onze eerste avondje uit hier in Mali! En dat was onmiddellijk een groot avontuur. Onze goede vriend Amadi nam ons mee uit voor eenpercussie Djembé in B&B MankanTé. Het viel onsonmiddellijk op dat iedereen hier iedereen kent. Ze zijn hier 1 grote familie. Wat het voor ons een beetje moeilijk maakt, aangezien ze ons allemaal vertellen dat ze grand frère van elkaar zijn :D shiii! We hebben ons zelfs aan een dansje gewaagd op de dansvloer, vlakvoor de muzikanten.De band bestond uit enkele muzikantenmet een djembé (Sommige zelfsmet een elektrische gitaar :D!!) en een gruigo. Deze verzorgt de animatie van de avond, maar wordt telkens afgewisseld door een andere. Deze gruigo zorgt ook voor de nodige ambiance op een huwelijk. De gruigo start met een lied te zingen over iemand uit het publiek zonder dat het aangevraagd wordt. Daarna ishet hier de gewoonte omgeld aan de gruigo te geven. Maar de gruigo zingt in Bambara, Dogon, Peul of een ander dialect van hier, dus hadden wij even chance!

We hadden minder chance toen we naar de Foyer gingen. Dit is de base militaire en hier kan men ook iets drinken. Deze kan vergeleken worden met de Bierkelder of het Rozehofke bij ons :D Zo marginaal.. Ze riepen allemaal 'Jamaica' naar iemand en we weten allemaal waar dat voor staat

.. Daar bleef het niet bij, de hoofdvogel moest nog geschoten worden. In de Foyer zijn er openingen in de muur naar buiten zoals bij een doorgeefluik. Na een tijdje verschenen hier de lelijkste vrouwen van het dorp aan het 'raam', dit zijn de vrouwen van de trottoires.. Bij ons beter gekend als vrouwen van lichte zeden! De mannen riepen ze naar binnen om er een beetje mee te lachen. Ze vinden het hier dus ook maar niks. We waren dus dolblij toen Amadi zei dat we vertrokken. Hij is de neef van Mettez en zorgt goed voor ons. Hij wil ons ook helpen bij onze zoektocht naar een brommer. Dat zou ons al veel meer vrijheid geven :)!!

Vandaag hebben we Sevare een beetje verkend. Te voet zijn we naar het kruispunt gegaan, en dat is niet te onderschatten hier in de warmte. In 'Le Dogon' aten we onze 1e koffiekoeken, jaja, die hebben ze hier ook :D Geen concurrentie voor bakkerij Geyskens hoor! Daarna hebben we nog wat rondgeslenterd in het dorp en wat met de plaatselijke bevolking gepraat.. Het valt op dat iedereen hier erg vriendelijk is. De kindjes hier zijn superschattig, amai, Britt wil wel eentje meebrengen als souvenir :D Ma maar 1tje eh.. Als je de foto's bekijkt, is er wel 1 schrijnend feit, en dat is de armoede. De mensen zijn hier zeer arm en hebben weinig, de huizen stellen hier niks voor, en de auto's staan vol blutsen en deuken.. We hebben hier wel al veel Peugeots gezien, zelfs al een 607! Kapsalons zijn hier gemaakt uit gewervelde panelen, en schoonheidssalons vind je hier erg vaak terug.. Mensen leven hier voornamelijk buiten onder elkaar.. In de Via Via is het wel anders, we zien dat hier welgestelde mensen leven.

Voor morgen zijn we uitgenodigd voor een Malinees huwelijk. Die gaan hier enkel op zondag door, aangezien de mensen dan thuis zijn. Zondag = rustdag, behalve in de via via.. We kijken er alnaar uit, want dan kunnen we ons nog eensfatsoenlijk aankleden. :) Verslag daarover volgt nog..

Britt: Ik mis vrouwen hier, want het zijn hier over het algemeen mannen. En dan gaan de meeste gesprekken over de vrouwen, voetbal, bier, auto's.. En het begint ewa mijn voeten uit te hangen :D Dus vrouwen, stuur ma veel mails over schoenen, chocolade, oorbellen, mode, en over venten!! haha! Ik heb hier wel al drie superdames leren kennen (ze werken ook in de via via), en gaan me eens meenemen naar de plaatselijke markt om schoenen te kopen. Ze hebben hier echt supermooie schoenen, jippie :D!!

We sturen vele zonnige groetjes, aangezien het nu nog zeer koud is in België. We wensen onze collega's veel succes met hun derde week stage :) En Britt wenst haar zusje veel succes met de wedstrijd :) Go girl!!

Lieve groetjes van 2 mensen die hier supergelukkig zijn xxxxxx

Eerste Afrikaanse rijles..

Gedag geïnteresseerden

Hier weer een tof Mali-verhaal, zodat jullie goed op de hoogte blijven ons doen en laten hier :) Het is nu woensdag en we hebben de afgelopen drie dagen toch al een beter zicht gekregen op het niveau in computerkennis van de mensen hier. Het personeel van de Via Via kan overweg met de basisprincipes van een computer, terwijl de plaatselijke bevolking niet met de muis kan werken. Maar dat geeft niet, want wij zijn hier om hen dat te leren. Zo begeleid ik (Britt) een jongen van 18 jaar die ik help met de computer te werken, met de muis te werken, klikken, dubbelklikken, selecteren, slepen,... Want dat is allemaal niet zo evident voor die mannen. Zoals ik al eerder zei, kan het personeel in de viavia reeds beter overweg met de computer. Daarom zorgen wij er nu voor dat zij hun kamerbeheer en facturatie op de computer kunnen doen. We hebben enkele excel-sheets gemaakt die zeer gemakkelijk zijn in gebruik, zodat zij ipv op papier het beheer van de viaviaop de computer kunnen organiseren. Iedereen is hier zeer leergierig en gemotiveerd, en dat maakt het voor ons des te leuker om deze mensen iets te leren. Want in België zijn er veel leerlingen die niet willen bijleren of niet gemotiveerd zijn.

Gisteren hebben wezelf ook een beetje les gekregen. Amadi (neef van Mettez) heeft een brommertje en toen hij hoorde dat we misschien van plan waren om zelf eentje aan te schaffen, wou hij onsermee leren rijden. NATUURLIJK was ik (Britt) er beter me weg dan Kenneth, aangezien ik onmiddellijk de gas wist staan

Dat zorgde wel voor grappige taferelen, omdat ik op een gegeven moment aan de gas draaide (gas=handvat) ipv te remmen. Daar ging de brommer en ik hing eraan te bengelen :D Maarja, ik leef nog dus niks ergs aan te hand. Amadi zat achterop de brommer en riep altijd maar 'Doucement!', terwijl ik zo gelukkig was om zelf met de brommer te mogen rijden. Permis de conduire is hier niet nodig om met een brommer te rijden, dus we hebben geluk. Het zijn wel brommers waarbij je moet schakelen met de voeten, zoals de oude bij ons. Maar het vlot goed, en straks in de namiddag is onze volgende les :) Whippie!

Grappig feit is dat iedereen het hier warmer heeft dan wij. En met iedereen bedoel ik de Malinezen hier. Overdag liggen ze soms te puffen ofwel te slapen, omdat ze het te warm hebben. En dan werken wij maar wat aan onze scriptie, of doen we de afwas,...

We vinden het hier superleuk, iedereen is keiivriendelijk, en we genieten hier super van het zonnetje en het goede weer. Maar we zijn wel nog niet zo hard gebruind, aangezien we vaak onder de strooien hut van het restaurant zitten om het personeel te begeleiden aan de computer.

Dit weekend gaan we misschien naar een concert/percussie Djembé, hier in Sevare. Dat wordt supertof!!

We missen iedereen en doen dan ook aan iedereen superveel groetjes xxxxxxx

Beaucoup de bisous de l'Afrique!!!!

A bientôt!! xxxxx

Nachtje onder de sterren..

Dag iedereen!!!!!

Hier zijn we weer, met een ander verhaal, door Britt geschreven ;).. Eerst en vooral toch even melden dat we hier niet zoveel internet hebben, we hebben wel internet (wifi) maar kunnen er geen verbinding met maken. Als iemand hier een oplossing voor weet, graag :D Tzou veel ergernis weghelpen...

Gisteren hebben we onze eerstedag in Sevare doorgebracht.. We hebben een trip gemaakt naar Mopti met de taxi, maarhet was er zeer chaotisch. Iedereenbestormde ons, en wou vanalles verkopen, watwel normaal is eigelijk.. Daarom zijn we maar teruggekeerd naar Sevare, meteen andere plaatselijke taxi - de brommer :D!! Zalig gevoel zo achterop een brommerke.. De afstand van Sevare naar Mopti is toch een 13 km, dus we overwegenvan ons ook zo'n ding aan te schaffen ;-)Enige interesse om te sponsoren? Zelfs de afstand van de Via Via naar Sevare isniet te doen te voet in deze warmte. Weworden ondertussen ook al gewend aanhet warme klimaat hier :) Wel zweten dat we doen, maar we wassen ons elke dag. Al is dat niet evident want wehebben al drie keer van kamer verhuisd (We zijn nu ook nog altijd niet deftiggeïnstalleerd)aangezien de Via Via zondag vol zat. 40 gasten waren hier toen, en allemaal hebben ze frieten gegeten.. Jaja, Belgische frieten:D En ik heb vandaag een pot mayonaise gekocht van Calvé voor bij de frieten :D Zalig toch, en ne pot choco, zo me wit onder!!!

Gisteren hebben we hier al leuk gekeuveld met de mensen van de Via Via, iedereen valt supergoed mee :) Hier aan de poort van de Via Via staan verkopers, daar hebben we gisteren een babbeltje mee geslagen. Ze waren zo onder de indruk van ons dat we al een kettinkje cadeau kregen. Dit is echt een tof gebaar aangezien het deze mensen hun broodwinning is..

Aangezien de via via vol zat gisteren, hebben we de nacht op het dak doorgebracht. Maar wat een ervaring, slapen in de blote hemel!! Geweldig gewoon. We sliepen natuurlijk wel onder een groot muskietennet :D Maar we kijken uit op de sterretjes..

Vandaag hebben we met Mettez een beetje een planning opgemaakt voor onze stage hier. Tot april zullen we vooral werken in de Via Via -aan de receptie, in het restaurant,... We zijn ook van plan om een thema-avond te organiseren, als hier interesse voor is :) Na april zullen we ons vooral focussen op de ICT-cursussen, aangezien er dan minder toeristen zijn en er weinig werk is in de Via Via.. Mettez gaat enkele plaatselijke schooltjes zoeken die interesse hebben voor ICT-lessen.. Want hetcomputerniveau is hier toch wel zeer laag, de kinderen kennen er niet zo veel van, zegt Mettez..

Het is wel redelijk kalm in de Via Via, dus soms vervelen we ons wel.. Maar dat geeft niet, want dan werken we wat aan een systeem dat Mettez wil inzetten om zijn klantenbeheer en facturatie beter te organiseren via de computer.. Nu gebeurt dit allemaal op papier..

Hopelijk genieten jullie bij het lezen van onze verhalen, wees maar zeker dat ik het leuk vind om de reactie zowel hier als op Facebook te lezen :)

Vele (warme) groetjes uit de Via Via!!! Ook van de vele lizards die hier zitten, niet te doen seg!!! Maar ze hebben meer schrik van mij dan ik van hen.. Algoe..

Afrikaanse zoenen xxxxxxxx Britt