Beste lezers

Hier zijn we weer met een update van de voorbije week. Deze week is eerder rustig geweest tovde andere weken, geen speciale gebeurtenissente melden;-) We hebben voornamelijk computerles gegeven en veel aan onze scriptie gewerkt.

Hoe langer we hier zijn, te meer we merken dat het leven in België ook verdergaat zonder ons. Hier en daar nog een enkele reactie of smsjevan het thuisfront, maar daar blijft het ook bij

De week begon wel goed met de dag van Paasmaandag. De dag verliep rustig tot ons de vraag werd gesteld of we graag naar de Paasmis hier zouden gaan. Wij natuurlijk direct enthousiast om te gaan, aangezien de verhalen over de Afrikaanse religiebeleving elke keer weer de moeite zijn. En we willen dat toch wel eens zelf ervaren. Wij dus naar de grote kerk hier, terwijl we al vergeten zijn hoe de binnenkant van een kerk er in België uitziet. Hier wordt de Paasmis buiten gehouden, er worden bankjes geplaatst waarop de kerkgangers kunnen plaatsnemen. Wij waren natuurlijk veel te vroeg daar, want vooraleer hier iets van start gaat :D Het aangegeven uur is nooit het juiste uur waarop iets begint. Eens de mis begon, merkten we toch vele verschillen op. Hier wordt veel gedanst en gezongen tijdens een kerkdienst. Iedereen doet dan ook mee. Het was eerder een feest dan een mis. Natuurlijk werd Britt meegevraagd om mee te dansen, en weigeren deed ze niet. Er wordt hier in een kring gedanst, waardoor er veel stof opvliegt. Dus tijdens de dienst smijten ze met water in het rond om het stof te laten liggen. Bij ons krijgen we in de kerk een hosti en wordt er wijn gedronken. Hier kregen we een zakje met het sap van God in. Dit sap is toch niet aan te raden. We hebben het dan ook maar verder uitgedeeld aan de kinderen, zoals God het zou willenals barmhartige Samaritaan:D Paasmaandag was dus zeer leuk en leerrijk. Hoe mensen hier hun geloof beleven, is echt wel de moeite om zelf eens te ervaren. Kenneth vond het zelfs zo leuk dat hij zondag (gisteren) alleenterug naar de kerk is geweest.

Zoals eerder al gezegd, verliep de rest van de week eerder rustig. Britt heeft ook nog 2 keer stoofvlees klaargemaakt, waarvan 1 keer het stoofvlees was aangebrand. Dat was dus geen succes, maar de tweede keer at iedereen er toch smakelijk van mee. Deze week zullen we het nog eens proberen, alsook hamburgers. Ook hebben we de reizen voor de komende weken geprogrammeerd, maar nu moet Mettez het alleen nog goedkeuren. En dat laat een beetje op zich wachten, alsook de cursussen die we normaal in de omliggende schooltjes zouden gaan geven. Dit ligt ook nog niet vast. Dus voorlopig doen we verder zoals we bezig waren, en proberen we ook meer en meer aan onze scriptie te werken.

Ondanks de verminderde kwaliteit van hygiëne hier, hebben we toch nog geen erge last gehad van nare omstandigheden zoals diarree, buikpijn,... Wel heeft Kenneth een dagje op de kamer gebleven met hoofdpijn omdat de hitte hem toch teveel werd. Dat valt goed te begrijpen, want het wordt hier maar warmer en warmer. En dat zal er niet op verbeteren. Soms weten we met onszelf geen blijf omdat het hier zo warm is. Maar als we doorheen de dag niet teveel in de zon komen, valt het nog goed mee. We smeren ons altijd goed in tegen de zon. Wat we ook opmerken, is dat we hier altijd zo'n grote dorst hebben. We lopen hier altijd met een fles water in de hand om onze grote dorst te lessen.

Het weekend was kalm maar wel leuk. Zaterdag zijn we nog een keer uitgeweest, en het was weer de moeite. Voor ons voelt het echt aan als nostalgie, aangezien ze hier muziek draaien waar wij jaren geleden op dansten (zoals 'I'm blue' van Eiffel 65), maar ook muziek zoals 'Sexy bitch'. Echt een feestje dus! Zaterdag en zondag stonden hier echt in het teken van voetbal. Verschillende voetbalmatchen op de TV, en alle mannen hier zitten er dan op te kijken en ernaar te roepen precies of hun leven ervan af hangt. Zondag was het live-voetbal, aangezien Kenneth werd uitgenodigd door Abou (de trainer vande jongerenploeg hier)om een vriendschappelijke match te spelen. Britt ging mee om foto's te trekken en om te supporteren. Hier zijn er geen grote voetbalvelden aangelegd met gras om op te spelen, maar hier wordt gespeeld op harde zandondergrond naast de kant van de weg. De lijnen worden getekend met de voet, en de goal omvat twee hoge stokken in de grond. De uitrusting van de jongens is ook al niet om over naar huis te schrijven.Als je ziet in welke omstandigheden ze hier voetbal spelen, is het dus niet verwonderlijk dat de beste voetbalspelers voornamelijk uit Afrikaanse landen komen. Uiteindelijk is Kenneth zijn ploeg gewonnen met 2-0. Maar de match werd stilgelegd omdat er twee heren het nodig vonden om ruzie te beginnen maken. Dat gebeurt hier dus evenzeer, maar wel minder aangezien dit de eerste keer was dat we een ruzie opmerkten.

's Avonds werden we noguitgenodigd bij een goede vriend van ons, Alou, om thee te gaan drinken. Dat was zowat het einde van onze week hier. We zitten nu al bijna halfweg ons verblijf hier. Dat vinden we enorm spijtig aangezien we hier nog zoveel zaken moeten ontdekken. Als Mettez ons programma goedkeurt, zal het wel eens veel drukker worden.

We hopen dat jullie elke keer weer genieten van onze verhalen, zoals wij elke keer weer genieten van de reacties die we erop krijgen.

Vele Afrikaanse groetjes uit Mali!!!!

Tot de volgende keer maar weer!

Britt & Kenneth